Ցանկացած ազգություն վերջնականապես ոչնչացված Է համարվում, երբ զրկվում Է պատմական ժառանգությունից՝ մշակույթից, կրոնից, լեզվից և ազգային դիմագծից։
Հայերի մեծ մասի մոտ խեղված Է ազգային դիմագիծը. բարբարոսի ու խաբեբայի հոգեբանությամբ բազմաթիվ հայեր իրենց տեսակով արժեզրկում են հային՝ Հայաստանում և արտերկրում ցուցաբերած թրքաբարո կեցվածքով։
Անկեղծ ասած, այս տեսակն արժանի չԷ ոչ միայն՝ հայ, այլև մարդ կոչվելու։
Պատերազմից հետո փորձ Է արվում խեղաթյուրել պատմությունը՝ հային պատմական ժառանգությունից զրկելու միջոցով։
Ադրբեջան կոչվող արհեստածին կազմավորման հյուպատոսն օրեր առաջ աչքի ընկավ զավեշտի հասնող մի ելույթով՝ հայտարարելով, թե 313թ.-ին ադրբեջանն Է եղել առաջին քրիստոնեա ազգը։
Չծավալվելով թշնամի երկրի հյուպատոսի ելույթի մանրամասներում՝ հիշեցնում եմ, որ 313թ.-ին Միլանի կայսերական հրովարտակով՝ այժմյան Իտալիա պետությունն Է դարձել 2-րդ քրիստոնեա երկիրը։
Առաջինը հայն Է 301թ.-ին ընդունել քրիստոնեությունը՝ մոռացության տալով հին հայկական դիցաբանությունը, որը նույնպես անթույլատրելի Էր։
Ջհուդների հովանու ներքո թուրք-ադրբեջանական ֆինանսավորմամբ գործող մի շարք բլոգերներ ակտիվորեն շրջանառում են զավեշտալի թեզեր, որ հայերը սերվել են թուրքերից։
Պատկերացնում ե՞ք, աշխարհին Նարեկացի, Կոմիտաս, Սևակ ու Խաչատրյան (ցանկն անվերջ շարունակելի) տված ազգին համեմատում են քոչվոր ցեղի հետ (սեջուկ թուրքեր)։
Քչերին Է հայտնի, որ ջհուդները որպես սեփական աղոթք են օգտագործում հայկական որոշ աղոթքներ, իսկ այբուբենը՝ ավելի կոնկրետ տառերի անվանումները (Այբ-Բեն-Գիմ), լայն կիրառական նշանակություն ունեն նրանց կրոնական ծեսերում։
Ջհուդներն Էլ ցանկանում են նմանվել հայերին՝ փորձելով գողանալ մեր պատմությունը, սակայն դա ի վերջո կհանգեցնի Իսրայել կոչվող արհեստածին պետության փլուզմանը։
Փաստացի, ամբողջ աշխարհը հիանում Է հայի հանճարով և միայն մենք ենք, որ տուրք ենք տալիս թուրքական մոտիվներով մուղամներին, անբովանդակ սերիալներին և արդեն իսկ տրենդ դարձած արևմտյան կամ ռուսական արժեքներին։
Պատմական ժառանգությունն ամեն գնով պահել Է պետք, քանզի այդ դեպքում միայն հնարավոր կլինի կերտել հզոր պետականություն։
Հակառակ պարագայում չենք Էլ տարբերվի քոչվոր ցեղերից։
Լեզուդ կորցրիր, հավատդ ուրացար, Էլ ո՞նց կարող ես ասել, թե որ ազգից ես…
Խաչատուր Աբովյան
Հ.Գ. Սիրելի՛ հայրենակիցներ, հայի ու Հայաստանի խնդիրն արժեհամակարգային Է, որը տարիների ընթացքում հանգեցրեց այս իրավիճակին։
Բանակի կամ ազգի մասին բաժակաճառ ասելով չԷ. սեփական երկրում կիրթ, գրագետ ու արժանապատիվ քաղաքացի կրթելն ու դաստիարակելն են հանդիսանում հզոր պետության ու պետականության կերտման բանալիները։
Հայ մնացեք…
Է-ն Է, Է-ն Էլ Է
