Սկզբում եկեղեցու դեմ պայքար ես մղում, Կաթողիկոսին հալածողին ու Էջմիածնի դիվանատունը գրաված սուբյեկտին Գյումրիում ռեկտոր ես նշանակում, հետո ուզում ես ծնկի բերես եկեղեցու սպասավորներին, եկեղեցու դեմ ցույցեր արածներին նախարար ես նշանակում, էնքան մանրախնդիր ես, որ մոմի հումքի ներմուծման համար ես խնդիրներ ստեղծում, հետո մսխում ես Արցախի ու Հայաստանի անկախությունն ու տարածքային ամբողջականությունը, տասնյակներով վանքեր ու եկեղեցիներ նվիրում թշնակում, 5000 տղու արյուն ես վերցնում քո չեղած խղճին, քո ապիկարության արդյունքում հազարավոր գաղթական ու սգավոր դարձած մարդկանց անեծքին ես արժանանում տնով-տեղովդ, ու մեկ էլ հոպ, Սուրբ ծնունդին արթնանում ու սաղմոս ես կարդում, ասես ոչինչ էլ չի եղել։ Դեռ մի բան էլ Աստծուն, որին երբեք չես հավատացել, խնդրում ես, որ պահպանի Հայաստանն ու Արցախը։ Էն Հայաստանն ու Արցախը, որոնց պատմության ամենասև էջը քո ձեռքով է բացվել։ Էն Հայաստանն ու Արցախը, որոնց դժբախտությունների համար մեկ մեղավորն ես դարձել։
Ես Սուրբ ծննդին Աստծուց մի բան եմ խնդրում. առանց նիկոլ Հայաստան ու Արցախ, առանց թուրքի Հայաստան ու Արցախ։ Քանի կան սրանք, մենք ոչ հայրենիքի անուն տալու իրավունք ունենք, ոչ էլ եկեղեցու։ Եկեղեցին ու հայրենիքը կեղեքածները այսօր պետք է պատերի տակ ողորմություն խնդրեին, ոչ թե պաշտոնների լինեին։
Քրիստոս Ծնավ և Հայտնեցավ. Ձեզ և մեզ մեծ Ավետիս։
