Դոլարի տերերն իրենց տգիտությամբ, թե ագահությամբ համը հանեցին։ 30 տարի չինացիք սովորում էին ամերիկյան համալսարաններում, ծանոթանում ամենաառաջավորին, փոխանցում այն Չինաստան, իսկ ամենահայրենասերերն էլ վերադառնում էին Չինաստան՝ համալսարաններ ու արտադրություններ։ Նույն էլ, քիչ ուշացումով նաև հնդիկների մոտ էր նկատվում։
Քանի որ չինական աշխատուժն էժան էր, ամերիկյան բազմաթիվ ընկերություններ իրենց արտադրությունները տեղափոխեցին Չինաստան, առանց հաշվի առնելու, որ չինացին ապուշ չէ, մի օր բոլոր տեխնոլոգիաներն իրենով է անելու ու առաջ անցնելու։
Ու հենց դա էլ կատարվեց վերջին 20 տարիներին։ Չինացիք արդեն ունեն սեփական արտադրական հզորությունները, որոնք ամերիկյանից պակաս չեն, չհաշված որ ամերիկյան ներդրումներից ստացված հարկերն ու աշխատուժի մասնագիտական որակավորման բարձրացումն արդեն դոլարի ներդրումներն է սարքել գրեթե անիմաստ։
Ավելին, ամերիկան ինքը զրկվել է որակյալ տեխնոլոգիական արտադրություններից ու աշխատուժի ապաորակավորում է գնացել։
Աշխարհի զուտ ֆինանսառազմական կառավարումը ճգնաժամի մեջ է մտել, և դոլարի մեծ ինֆլացիա է սկսվել, որը ներքին հարց չէ, այլ արտաքին։ Դրսերում դոլարի պահանջարկը քչացել է, հետևաբար գինն է ընկել, որն արդեն հանգեցրել է ներքին ինֆլացիոն ծանր պրոցեսների։ Փողի տպագրությունն արդեն չի աշխատում՝ սպառնում է ինֆլացիոն սպիրալով։ Զարմանալիորեն, /իսկ լուրջ տնտեսագետների համար շատ էլ կանխատեսելի/ ինֆլացիային զուգահեռ ոսկու գինը չի աճում, որը նշան է շատ ավելի խորը ճգնաժամային պրոցեսների։
Ամերիկացիք ինչպես միշտ, լուծումը տեսնում են պատերազմի մեջ, որը հրահրվում է ռուսների դեմ ուկրինայում։ Ավելին, ուրախ կլինեն, եթե ռուսների սահմաններին ցանկացած ագրեսիա սկսվի, ներառյալ թուրքերի կողմից Հայաստանի դեմ էլ։ Որովհետև կապ չունի, թե որտեղ է պատերազմը, միայն թե մեծ, քիչ թե շատ ծավալուն լինի, ռուսներին առնչվի, և ստիպի, որ այլ երկրներում դոլարի պահանջարկն աճի։
Սա իհարկե ամենավատ սցենարն է մեզ համար։ Բայց դե զառամյալ Բայդենից ու ֆինանսառազմական առավել զառամյալ խմբակից այլ բան սպասել չէր կարելի։ Եթե 30 տարի Չինաստանի ռազմատնտեսական աճի դեմ ոչ մի միջոց չկարողացան գտնել, տարվեցին նույնիսկ բիթքոինով, ապա դա նշան է, որ գործ ունենք ծերունական սակավամտությամբ ախտահարված անհեռատես մարդկանց հետ։
Թե ինչ կլինի, դժվար է գուշակել, բայց ես ոչ մի լավ բան չեմ տեսնում։ Մանավանդ նիկոլական, նիկոլի հետույքը մտած միլիցայական, ծռական ու պլինտուսամերձ անհատների Հայաստանի համար
