Շահեն Զեյթունցյանն է՝ Գորիսի «Միրհավ» հյուրանոցի հիմնադիրը։
Շահենը բժիշկ է եղել Գերմանիայում։ 1988-ի երկրաշարժից հետո Գերմանիայում 2 մլն մարկ է հանգանակել, եկել Գյումրիում Մոր և մանկան առողջության կենտրոնը հիմնել։ Հետո Արցախյան առաջին պատերազմի ժամանակ տարբեր տեսակի օգնություն է հասցրել Արցախ։ Շուշիի ազատագրումից անմիջապես հետո՝ 1992-ի մայիսին, եկել է Շուշի։
Ավելի ուշ՝ 2003-ին, մանկապարտեզ է հիմնադրել Գյումրիի մոտի Ողջի գյուղում, որ կպած է թուրքական սահմանին։
2000-ականների սկզբին շատ էր գալիս Արցախ, Սյունիք, հիանում այստեղի բնությամբ ու ժողովրդով։ Էդ ժամանակ Սփյուռքի զբոսաշրջիկները, որ գալիս էին Տաթևը տեսնելու, մնալու տեղ չունեին։
Շահենը որոշում է տուն առնել ծանոթ գնացող-եկողների համար։ Հետո ճարտարապետ փեսան գալիս է, խորհուրդներ տալիս, տունը դառնում է փոքր հյուրանոց։
Հյուրանոցը բացվելու առաջին տարում՝ 2005-ին, 250 հյուր են ունենում։ Հաջորդ տարի արդեն տասն անգամ ավելի՝ 2500:
2010-ին, երբ բացվում է ՏաԹևեր ճոպանուղին, «Միրհավ»-ի հյուրերի թիվը հասնում է 9000-ի։
2020-ի պատերազմի ժամանակ «Միրհավը» հյուրընկալում է Արցախից տեղահանվածներին։
Շահենն ասում է՝ Գորիսը ռազմավարական կարևորություն ունի Արցախը Հայաստանին կապող ճանապարհի վրա, այդ կարևորությունը պետք է գիտակցել։ Նաև ասում է, որ մենք՝ հայերս, չենք գնահատում, որ էս դրախտն ունենք։
Շահենի հյուրանոցը այն հետաքրքիր օրինակներից է, թե ինչպես է մեկ խելամիտ ու ճաշակով ներդրումը փոխում ընդհանուր միջավայրը։ Գորիսում ու շրջակայքում տասնյակ հյուրանոցներ կան՝ մեծ գումարներով կառուցված։ Բայց ճաշակով ու իրոք հյուրընկալ վայր առայժմ միայն «Միրհավն» է։
Հայաստանը զարգացնելու համար էս տեսակ ներդրումներ են պետք։ Մարմարե ու գրանիտե բազմահարկ քյառթ-բունկեր-հյուրանոցների թիվը վաղուց անցել է։
