ՀԱՊԿ-ում անհրաժեշտ է մնալ, բայց հատուկ հույսեր չկապել։ Այս մասին փետրվարի 17-ի մամուլի ասուլիսում ասաց ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանը։
Ըստ նրա՝ ՀԱՊԿ թեման հունվարին ամենից հաճախակի քննարկվողն էր։ «ՀԱՊԿ-ը կա՞, թե՞ չկա, մեռա՞ծ է, թե՞ մեռած չէ, եւ ինչո՞ւ ՀԱՊԿ-ը չմիջամտեց, երբ հարձակում եղավ Հայաստանի վրա»,- նշեց Քոչարյանը։ Նա հիշեցրեց ՀԱՊԿ ստեղծման պատմությունը՝ ավելացնելով, որ լավ է տիրապետում դրա ստեղծման մոտիվացիոն հարցերին եւ աշխատանքի ուղղություններին, դրա 3 վեկտորներին եւ Ռուսաստանի կենտրոնական դերին ամբողջ երեք վեկտորների հարցում։
«Մենք ունենք սահման չորս երկրների հետ։ Չեմ կարծում, որ որեւէ ողջամիտ մարդ կարծում է, որ մենք սպառնալիք ունենք Վրաստանի կամ Իրանի կողմից։ Մնում են Ադրբեջանն ու Թուրքիան։ Ակնհայտ է, որ սա լրջագույն սպառնալիք է Հայաստանի Հանրապետության համար։ Եվ կա եւս մեկ ուրիշ փաստ, որ ե՛ւ Թուրքիայի, ե՛ւ Ադրբեջանի հետ ՀԱՊԿ բոլոր երկրները, Ռուսաստանից բացի, ունեն շատ ավելի ջերմ հարաբերություններ, շատ ավելի ծավալուն հարաբերություններ բոլոր ոլորտներում։ Տնտեսական ծավալներ, միջպետական շփումներ, միջպետական պայմանագրային բազա, մշակութային հարաբերություններ եւ այլն։ Ավելին, Թուրքիայի եւ Ադրբեջանի հետ ՀԱՊԿ կենտրոնաասիական երկրները մեկ այլ՝ թյուրքական կազմակերպության մաս են կազմում։ Եվ անձնական շփումների մակարդակով նաեւ այդ պետությունների առաջնորդները շատ ավելի մտերիմ են Ադրբեջանի նախագահի հետ։ Հետեւաբար, մտածել, որ որեւէ կերպ ՀԱՊԿ-ը կարող էր արձագանքել մեզ վրա այդ հարձակմանը, կլիներ միամտություն։ Ուղղակի դա բացառվում է։ Խոսքն այն մասին չէ, որ ՀԱՊԿ-ը մեռած կառույց է, չի աշխատում։ Շատ լավ էլ աշխատում է այնտեղ, որտեղ բոլորի շահերը համընկնում են, եւ աշխատեց Ղազախստանի պարագայում։ Սա փաստ է, եւ մենք ուղղակի այս փաստի հետ պետք է հաշվի նստենք։ Մնա՞լ ՀԱՊԿ-ում, թե՞ չմնալ, իհարկե՝ մնալ։ Առաջինը՝ չկա այլ կառույց, որը կարող է փոխարինել ՀԱՊԿ-ին։ Եվ երկրորդ՝ այդ կազմակերպության շրջանակում կան բազմաթիվ պայմանագրեր, որոնք կանոնակարգում են ռազմատեխնիկական համագործակցությունը ՌԴ-ի հետ։ Կրկնում եմ՝ մնալ, համագործակցել, բայց հասկանալ, որ անվտանգության տեսանկյունից այստեղ հայտարարություններից բացի ոչինչ լինել չի կարող»։
