Վերջերս Բուլղարիայում կայացած Ստրանջայի 73-րդ մրցաշարում, տպավորիչ մենամարտեր անցկացնելով, իրեն լավագույն կողմերով դրսևորեց և բրոնզե մեդալ նվաճեց երիտասարդ ու հեռանկարային մարզուհի, Հայաստանի բռնցքամարտի հավաքականի անդամ, Եվրոպայի Մ-22 տարեկանների փոխչեմպիոն, 70 կգ քաշային Անի Հովսեփյանը։
Անկախի հետ զրույցում Անին կիսվում է ոչ միայն տպավորություններով, այլև խոսում է մարզաձևի ընտրության, սպորտով զբաղվելու կարևորության մասին։
-Շնորհավորում ենք նմանատիպ կարևոր ստուգատեսում մրցանակակիր դառնալու կապակցությամբ։ Ինչպե՞ս էիք նախապատրաստվել մրցաշարին։
-Շնորհակալ եմ շնորհավորանքի համար: Ստրանջայի մրացաշարը շատ հեղինակավոր է, այն համարում են նույնիսկ փոքր աշխարհի առաջնություն: Պատրաստվել եմ մեծ պատասխանատվությամբ, անցկացրել ենք շատ ծանրաբեռնված մարզումներ գլխավոր մարզիչ Ռաֆայել Մեհրաբյանի և Հակոբ Մելքոնյանի գլխավորությամբ:
-Ի՞նչ տրամադրվածությամբ մեկնեցիք Բուլղարիա։
-Իհարկե մարտական տրամադրվածությամբ և հաղթելու մեծ ցանկությամբ: Մասնավորապես հիմա, երբ մեր երկրի համար բավական դժվար ժամանկահատված է։ Ինձ համար շատ կարևոր էր, որ նմանատիպ կարևոր հարթակում ծածանվեր նաև մեր եռագույնը:
-Ձեր ելույթների, անցկացրած մենամրտերի մասին ի՞նչ կասեք։
-Մրցաշարը սկսեցի մեդալի համար պայքարից, հաղթեցի գերմանացի մարզուհուն։ Տեխնիկական բացթողումների պատճառով, ցավոք, չկարողացա մասնակցել կիսաեզրափակիչ մենամարտին, իսկ բրոնզե մեդալի համար պայքարում իմ մրցակիցը ղազախ մարզուհին էր: Որախ եմ, որ ամեն բան հաջող դասավորվեց։
-Ի՞նչ տվեց Ձեզ այս ձեռքբերումը։
-Այս մեդալն ինձ տվեց վտահություն աշխարհի առաջնությունից առաջ և մեծ հնարավորություններ ապագայում: Առաջիկա պատասխանատու և կարևոր մրցաշարը աշխարհի առաջնությունն է, որին նախորդելու են հագեցած և ծանրաբեռնված հավաքներ:
-Ի՞նչ եք զգում, երբ միջազգային հարթակում ներկայացնում եք մեր երկրն ու հայոց եռագույնը։
-Զգացածս բառերով նկարագրել չեմ կարող․ կասեմ մեկ բառով՝ հպարտություն:
-Եթե կարելի է, փոքր ակնարկով կպատմեք, թե ինչպե՞ս սկսեցիք զբաղվել այս՝ ոչ այնքան հեշտ մարզաձևով։ Թյուր կարծիք կա, թե սպորտը զրկում է կանացիությունից․ Դուք հաստատապես հակառակն եք ապացուցում։
-Փոքր տարիքից մեծ սեր ունեի մարտարվեստների նկատմամբ, բռնցքամարտով զբաղվել եմ 11 տարեկանից։
Այո՛, շատ բարդ մարզաձև է աղջիկների համար, մանավանդ, հայկական կարծրատիպերից ելնելով, բայց ոչ մի մարզաձև չի կարող զրկել կանացիությունից, եթե ինքդ չես ցանկանում: Ռինգից դուրս ինձ ևս հետաքրքրում են գեղեցիկ հագուստները, զարդերը և այլ կանացի իրեր: Աղջիկներին միանշանակ խորհուրդ կտամ զբաղվել սպորտով ,քանի որ սպորտը առաջին հերթին կոփում է մարմինն ու հոգին և տալիս է մեծ հնարավորություններ կյանքում:
-Ընթացքի մեջ գարնանային մեկամսյակն է, սիրով շնորհավորում ենք։
-Անչափ շնորհակալ եմ, ես էլ եմ շնորհավորում բոլոր կանանց ու աղջիկներին այս գեղեցիկ տոնի կապակցությամբ, մաղթում եմ առողջություն, հոգու ներդաշնակություն, յուրաքանչյուր օր թո՛ղ լինի գարնան նման պայծառ և գունավոր:
