Էրեկ Էլենա Ֆերանտեի «Կորած դուստրը» լսեցի, վերջացրի։ Հայրս՝ Vahan Ishkhanyanը, էդպես էլ չընդունեց աուդիոգրքերի գաղափարը։ Երբ հիվանդանոցում էր ու արդեն չէր կարողանում կարդալ, ասում էինք՝ գիրք բերենք, լսես, չէր ուզում։ Բայց էս գրքի հիման վրա նկարահանված ֆիլմն ուզում էր տեսնել, էդպես էլ չհասցրեց։
Վերջին մի տարում հաճախ էինք տեսազանգով խոսում։ Գրքերից անցնում էինք հոդվածների, հոդվածներից՝ գաղափարական դաշտ։ Լրիվ տարբեր ճանապարհներ անցած լինելով՝ երկուսս էլ էկել, հասել էինք գաղափարական նույն կետին, գաղափարակիցներ դարձել։
Ճառագայթով էլ երբ հանդիպումներ էինք ունենում, նախատում էր, որ բան չենք գրում։ Ճիշտ էր անում։ Իրենից հետո ձախն ինձ մնաց, ու ավելի մեծ պարտավորվածություն եմ զգում ձախ հոդվածներ գրելու ու Արցախի հարցը ձախ դաշտ բերելու։
Հայրիկ ջան, ծնունդդ շնորհավոր։ Ես գիտեմ, որ ինչ-որ ուրիշ հարթությունից հետևում ես մեզ, համ էլ հպարտանում աղջիկներովդ ու տղայովդ։
Էս նկարն էլ Մոնրեալի Սուրբ Հակոբ եկեղեցու բակից՝ Արցախի դրոշի հետ։
Բյուրակն Իշխանյան
