Դպրոցի տնօրենը չի կարող անընդհատ վերահսկել, որ աշակերտները պահեն հակահամաճարակային կանոները: Նա իր հերթին պետք է հանձնարարի ուսուցիչներին, ուսուցիչն էլ գիտելիքի փոխանցման, դասապրոցեսի կազմակերպման գործը թողած պետք է հետևի պահանջների պահպանմանը: Այս մասին այսօր հրավիրված մամուլի ասուլիսի ժամանակ ասաց կրթության փորձագետ Ատոմ Մխիթարյանը:
«Աբսուրդային իրավիճակ է ստեղծվում դպրոցներում, նաև անարդարության տարրեր կան նախարարության որոշումների մեջ: Հիմա 20-ից ավելի աշակերտ ունեցող դասարանները կիսվելու են, դասարանի կեսը 3 օր է գնալու դասի, մյուս կեսը մյուս երեք օրն է գնալու: Իսկ այն դասարանները, որտեղ աշակերտների թվաքանակը 20-ից քիչ է 6 օր էլ գնալու են դասի և ստանալու են մյուսների համեմատ լիարժեք կրթություն: Եվ հիմա հարց է առաջանում, թե այս անարդարությունը ինչպես պետք է հաղթահարվի: Կիսվող դասարանների լուծումը կարող է լինել այն, որ ուսուցիչների ծանրաբեռնվածությունը մեծանա և վարձատրությունն էլ մեծանա, այսօր շատ ուսուցիչներ պատրաստակամ են կրկնակի աշխատել աշակերտների հետ»,-ասաց Մխիթարյանը:
Ուսուցիչ, «Դասավանդի՛ր, Հայաստան» ծրագրի մասնակից Գոռ Գալստյանն էլ նշեց, որ եթե նախկինում կիսամյակային պլանը կազմվում էր օրինակ 15 շաբաթվա համար, հիմա այն դասարանները որոնք կիսվում են ոչ թե 15 շաբաթում են ծրագիրը յուրացնելու այլ 7,5 շաբաթում, ժամաքանականերն էլ պետք է կիսվի, որպեսզի ուսուցչի ծանրաբեռնվածությունը չավելանա:
«Փոխարենը ավելանում է աշակերտի ծանրաբեռնվածությունը: Առաջանում է կրթության իրավունքի անհավասարության խնդիր, մի դասարանում երեխան լիարժեք կրթություն է ստանում, մյուսում՝ ոչ: Աբսուրդը այն է, որ չի թույլատրվում 21 հոգանոց դասարանով դաս անել, բայց թույլատրվում է 60 հոգով խնջույք կազամակերպել առանց դիմակների»,-ասաց Գալստայանը:
Մխիթարյանն էլ նշեց, որ ավելի լավ կլիներ անհատական մոտեցում ցուցաբերվեր, նվազագույն պայմաններ սահմանվեին, ընդ որում ոչ թե պահանջներ, որ անպայման դրանց հետևեին, այլ ուղեցույց ինչպես կարելի է ողջ պրոցեսը կազմակերպել, իսկ վերջանական որոշումը թողնել յուրաքանչյուր ուսումնական հաստատությանը: Փորձագետի կարծիքով յուրաքանչյուր փաստաթուղթ մշակելուց առաջ պետք է խորհրդակցել և անպայման մասնակից դարձնել այն մարդկանց, որոնք կիրառելու են դրանում նշված կանները:
«Կա ևս մեկ խնդիր. դասերը սկսվելուց առաջ ուսուցիչները պետք է թեստավորվեին, բայց մեծ մասը չի թեստավորվել: Ինչ կստացվի, եթե չթեստավորված ուսուցիչը մտնի դասարան»,-ասաց Մխիթարյանը:
Հեռավար կրթության մասին խոսելիս Մխիթարյանը նշեց, որ այսօր ուսուցիչների մեծ մասը չի տիրապետում հեռավար կրթության գործիքակազմին, չկա միասնական հարթակ, որով բոլոր աշակերտները մասնակցեն դասապրոցեսին:
«Նախորդ կիսամյակում հեռավար ուսուցման միջոցով մենք ոչ հնարավորություն ունեցանք գիտելիքի փոխանցման հնարավորությունները նայել, ոչ կրթության որակը կարողացանք չափել, ոչ մի բան չկարողացանք անել, անգամ չկարողացանք աշակերտների մասնակցությունը գնահատել: Ու այս պարագայում շատ կարևոր էր, որ օր առաջ երեխաները գնային դպրոց, որովհետև աշակերտը շատ բան սովորում է անգամ սովորական շփումից»,-նշեց Մխիթարյանը:
Ըստ ոլորտի մասնագետների՝ թեև մեծ է ռիսկը, որ նորից բռնկում կլինի, բայց ժամանակից շուտ կանխատեսումներ անելը և մտածել, որ կվերադառնանաք հեռավար կրթության սխալ է:
