Հայկական ծագմամբ ամերիկացի գրող և լրագրող, The Washington Post թերթի սյունակագիր Դեյվիդ Իգնատիուսն անդրադարձել է Լեռնային Ղարաբաղում Ադրբեջանի սանձազերծած լայնածավալ պատերազին։
Լրագրողի խոսքով՝ երբ չորս տարի առաջ Լեռնային Ղարաբաղ էր այցելել, տեղի հայ բնակչությունը թվում էր նույնքան պինդ և աներեր, որքան այդ տարածաշրջանը շրջապատող ժայռոտ բլուրները։
Խոսելով սեպտեմբերի 27-ին ադրբեջանաթուրքական տանդեմի հրահրած պատերազմի մասին՝ հոդվածագիրը նշում է, որ թուրքական և իսրայելական արտադրության անօդաչու թռչող սարքերի օգտագործումը փոխել է հակամարտության հավասարակշռությունը՝ մարտերում թրծված հայերին դնելով պաշտպանական դրության մեջ։
Լրագրողի խոսքով՝ թեև հայ-ադրբեջանական հակամարտությունը կարող էր հեռավոր, հին թշնամանք թվալ, ԼՂ-ում վերսկսված պատերազմը ցույց տվեց, որ սպառազինության ժամանակակից տեխնոլոգիաները կարող են հանկարծակի սրել «սառած հակամարտությունները»։
«Արցախցիները համառ մարտիկներ են։ 1994 թվականին նրանց գերազանցությունը հրետանային և տանկային պատերազմում, որի ժամանակ ԼՂ-ն ազատագրվեց Ադրբեջանի վերահսկողությունից, շարունակվել է դրսևորվել նաև այդ ժամանակից ի վեր վերսկսված այլ մարտերում»,- գրում է նա՝ հավելելով, որ Ցեղասպանություն վերապրած հայերի համար այդ պայքարը նաև գոյության պայքար է։
«Ահա պարզ առաջարկ պետքարտուղար Մայք Պոմպեոյին, որն ուրբաթ պետք է հանդիպի Հայաստանի և Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների հետ. ԼՂ-ում իրական բանակցությունների և կայունության համար ճանապարհ կարող է հարթել ԵԱԿՀ Մինսկի խմբի համանագախահող երկրների՝ Միացյալ Նահանգների, Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի կողմից այդ տարածքը ոչ թռիչքային գոտի հայտարարելը»,- գրում է հոդվածի հեղինակը։
Նրա խոսքով՝ Պոմպեոյի առջև մեծ խնդիր է դրված․ Ռուսաստանի ու Ֆրանսիայի միջնորդությամբ այս ամիս հրադադարի մասին երկու համաձայնագիր է կնքվել և երկուսն էլ չեն պահպանվել։ Ուստի՝ անհրաժեշտ է մի ծրագիր, որն ավելի անմիջականորեն կներառի երեք մեծ տերությունների մասնակցությունը և հարթակ կապահովի ինքնիշխանության և փախստականների հիմնարար խնդիրների լուծման համար։
Ինչպես նշում է Իգնատիուսը, երկու կողմերն «այժմ կարծես ավելի բաց են բանակցությունների համար, քան նախկինում»։
