Ադրբեջանի կողմից ահաբեկիչների և ահաբեկչական խմբավորումների ներգրավումը արցախյան հակամարտություններին այլևս անհերքելի փաստ է: Անժխտելի է, որ Հայաստանն ու Արցախը պայքարում են պետական մակարդակով ֆինանսավորվող ահաբեկչության դեմ:

Միջազգային քաղաքականության խոշոր «դերակատարները»՝ Ռուսաստանը, Ֆրանսիան և ԱՄՆ-ն պարբերաբար նշել են, որ հակամարտության գոտում կռվում են ահաբեկչական կազմակերպությունների ներկայացուցիչներ: Վերջերս ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների հարցերով գերագույն հանձնակատարը նախազգուշացրեց Արցախում հնարավոր պատերազմական հանցագործությունների մասին ևս:

Վաղուց հասունացել է այն պահը, որ Հայաստանն իր վարած արտաքին քաղաքականության մաս դարձնի պատժամիջոցների (սանկցիաներ) ուղղությամբ իրավական քայլեր ձեռնարկելը: ՀՀ կառավարությունը պետք է գործարկի և օգտագործի պատժամիջոցների կիրառմանն ուղղված իրավական ողջ զինանոցը, որն էական ազդեցություն կարող է թողնել Ադրբեջանի և այլ ահաբեկչական պետությունների վրա: Պատժամիջոցները կարող են նվազեցնել Ադրբեջանի տնտեսական կարողությունը և կարող են ստիպել Ադրբեջանի իշխանություններին տեղի տալ և դադարեցնել Արցախում իրենց ցեղասպան քաղաքականությունը: Այս պահին Հայաստանն ունի աննախադեպ հնարավորություն՝ նոր համագործակցություն սկսելու խոշոր և տարածաշրջանային այլ պետությունների հետ՝ պետական ֆինանսավորմամբ ահաբեկչության նկատմամբ  միջազգային պատժամիջոցներ կիրառելու ուղղությամբ:

Հարկ է նշել, որ Հայաստանը երկկողմ և բազմակողմ միջազգային հարաբերությունների շրջանակներում կարող է նախաձեռնել և մշակել պատժամիջոցներ կիրառելու վերաբերյալ իրավական փաթեթներ՝ թիրախավորելով հիմնականում Ադրբեջանի և Թուրքիայի տնտեսությունների էներգետիկ, պաշտպանական և ֆինանսական ոլորտները: Պատժամիջոցները կթիրախավորեն վերջիններիս խոցելի կողմերը՝ կախվածություն արևմտյան կապիտալից և նորագույն տեխնոլոգիաներից, ինչը հարվածային ազդեցություն կունենա այլ կախյալ ոլորտների վրա:

Պատժամիջոցները պետք է անմիջապես թիրախավորեն ոչ միայն պաշտոնատար և իրավաբանական անձանց (SOFAZ, SOCAR, the Central Bank of Azerbaijan) ակտիվները, այլ նաև տնտեսական էլիտայի և մասնավոր ոլորտինը (օրինակ՝ International Bank of Azerbaijan, Synergy Group, MDI Azerbaijan, Atabank և այլն): Պատժամիջոցներ կիրառող երկրները կարող են կիրառել առավելապես ֆինանսական բնույթի պատժամիջոցներ՝ պայմանավորված ահաբեկչական խմբերի ներգրավվածության փաստով:

Միջազգային իրավունքում պետությունները պատժամիջոցներ կիրառում են ՄԱԿ-ի թիվ 1267 և 1373 բանաձևերի համատեքստում, որոնք ահաբեկչության դեմ ուղղված իրավական գործիքներ են՝ չնայած, որ կան ինքնավար, ըստ պետության հայեցողության կիրառվող պատժամիջոցներ ևս: Պատժամիջոցների շրջանակներում ահաբեկչական խմբերը և ահաբեկիչները կարող են ընդգրկվել ահաբեկիչների հատուկ ցուցակում, որոնց ակտիվները, բանկային հաշիվները, ֆինանսական գործարքների իրականացման հնարավորությունները, ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձանցից շահույթ ստանալու հնարավորությունները սառեցվում են, կասեցվում են:

Շատ կարևոր է, որ այս պահին Հայաստանն ու իր համախոհ դաշնակիցները (hամագործակցելով նաև միջազգային կազմակերպությունների հետ, օրինակ` Փողերի լվացման դեմ պայքարի ֆինանսական միջոցների մշակման խումբը) պատժամիջոցներ կիրառեն Ադրբեջանի և Թուրքիայի տնտեսությունների նկատմամբ՝ փակելով վերջիններիս ֆինանսական սնուցման աղբյուրները, որոնցով ֆինանսավորվում են ահաբեկիչները և ահաբեկչական ցանցը: Անհրաժեշտ է ձեռնարկել բոլոր հնարավոր քայլերը՝ սառեցնելու ահաբեկչության կազմակերպման, օժանդակման և ֆինանսավորման մեջ ուղղակիորեն կամ անուղղակիորեն ներգրավված ֆիզիկական կամ իրավաբանական անձանց բոլոր ֆինանսական ռեսուրսներն ու ակիվները:

Սարգիս Գրիգորյան, GPartners իրավաբանական ընկերություն