Սենց ասեմ՝ էս դավաճաններն ինձ, իմ մտերիմներին, հայրենակիցներին տանում էին դիտավորյալ մեռնելու, որ հանձնեն իմ, իմ մտերիմների, հայրենակիցների, նախնիների երկիրը։
Դավաճանները չէին թողնում, որ հաղթած բանակի գեներալները կազմակերպեն մեր մարտական գործողություններն, ու դավաճանները նրանց դավաճան էին հանում։ Դավաճանները խզել էին մեր դաշնակիցների հետ հարաբերությունները, որ պատերազմն արդյունավետ չանցներ ու քիչ զոհ լիներ։ Դավաճանները տապալել էին բանակցությունները, որ պատերազմ լինի։ Դավաճանները չէին կանգնեցնում պատերազմը, երբ դա հնարավոր էր։
Դավաճանները չէին կանգնեցնում պատերազմն, իմանալով, որ պարտվելու են ու ավելի շատ զոհեր են լինելու։ Դավաճանները չէին ընդունում փորձառուների համագործակցության առաջարկությունը, որը կօգներ, որ ավելի քիչ մարդ մեռներ ու պատերազմն ավելի արդյունավետ ընթանար։ Դավաճանները դադարեցրել էին համալրումը որոշ ժամանակ, որ թուրքի առաջխաղացումն ապահովվի։
Դավաճնները չէին փակել օդը, որ Սու ինքնաթիռներով ուրախանան, ինչի արդյունքում հարյուրներով էին մեռնում մերոնք։ Դավաճանները 30-ամյա կանոնավոր բանակը սարքեցին ջոկատային, որ չղեկավարվի։ Դավաճանները մոտ 7 շաբաթ խաբեցին բոլորիդ, որ ձեր զավակների, եղբայրների, հայրերի, պապերի մեռնելն արդարացի համարվի։
Դավաճանները զոհեցին ձեր հարազատներին, որ հետո ասեն՝ Շուշին դժգույն դժբախտ քաղաք ա։ Մեռցրին ձեր հարազատներին, որ հիմնավորեն, որ Շուռնուխը, Որոտանն Ադրբեջանինն ա։ Դավաճանները մատաղ արեցին ձեր կյանքերը, որ ձեզ, ձեր նախնիներին մորթող թուրքերի հետ սիլիբիլի լինի անել։
Ու դուք թրքահաճո դավաճանների հետ, որոնք զոհել են մի եքա սերունդ, բայց բխկում են, թե ում 18 տարեկան որդին պիտի պաշտպանի հայրենիքը, հարցուպատասխան եք անո՞ւմ, նրանց իշխանության տեղ դնո՞ւմ, նրանց բարևո՞ւմ, սուրճ խմում հետնե՞րը, բանավիճո՞ւմ, հարցազրույց անո՞ւմ։ Ձեր հարազատներին մատաղ անողը ձեզ իշխանությո՞ւն ա։
Հասկացանք, որ օբյեկտիվ ու սուբյեկտիվ պատճառներով սրանց դեռ ոչ ոք չի սպանել, բայց դա չի նշանակում, որ սրանք պիտի ընդունվեն, որ հետները պիտի հայերեն խոսք փոխանակվի։
Սրանք գերիներին դիտմամբ չեն վերադարձնում, որ հենց վերադարձնեն ծափ տաք սրանց ու մոռանաք էս սաղ, ինչ ասեցի։
