Հանրային ծառայողին, այն է՝ պաշտոնյաներին հայհոյելու համար քրեական օրենսգիրքը կարող է նախատեսել պատիժ՝ տուգանքից մինչև կալանավորում։ Սահմանային լարվածության, Գեղարքունիքում և Երասխում հնչող կրակոցների, սահմանային ներթափանցման փորձերի պայմաններում ԱԺ-ն այսօր արտահերթ նիստ էր հրավիրել։ Օրակարգում, սակայն, ոչ թե երկրի անվտանգությունը և սահմանային իրավիճակն էր, այլ քրեական օրենսգրքում փոփոխությունների նախագիծը, որը նախաձեռնել են իմքայլական մի խումբ պատգամավորներ։ Նախագիծը, որով նախատեսվում է քրեական պատասխանատվություն անձին ծանր վիրավորանք հասցնելու պարագայում, ընդունվել է առաջին ընթերցմամբ։
Ըստ այդմ՝ անձին ծանր վիրավորանք հասցնելու՝ հայհոյելու կամ նրա արժանապատվությունն այլ ծայրահեղ անպարկեշտ եղանակով վիրավորելու համար նախատեսվում է տուգանք 100-500 հազար դրամի չափով։
Ծանր վիրավորանք պարունակող նյութեր տարածելը կամ հանրային գործունեությամբ պայմանավորված վիրավորելը պատժվում է տուգանքով 500 հազարից մինչև 1 մլն դրամի չափով։
Այս արարքը նույն անձի նկատմամբ պարբերաբար կատարելը պատժվում է տուգանքով 1-3 մլն դրամի չափով կամ կալանքով 1-3 ամիս ժամկետով։
Նախագծի հեղինակները վստահեցնում են, որ իրավակարգավորումները ոչ միայն ուղղված չեն խոսքի ազատության սահմանափակմանը, այլ հակառակը՝ «մեծապես կարող են նպաստել խոսքի ազատության իրավունքի պատշաճ իրականացմանը»։
Իրավապաշտպան Լարիսա Ալավերդյանը, սակայն, հակառակ կարծիքին է։ Նրա համոզմամբ՝ նախագիծը խոսքի ազատության հանդեպ ոտնձգություն է և տոտալիտար պետությանը բնորոշ դրսևորում։
«Սա ծառայելու է զուտ իշխանավորի դիրքը կամ կարգավիճակն ուժեղացնելուն։ Այսինքն փոխարենը պաշտպանեն մեր սահմանները և սահմանամերձ գյուղերի բնակիչներին, իրենք պաշտպանում են իրենց»,- «Անկախի» հետ զրույցում ասում է Ալավերդյանը։
Նա շեշտում է՝ գործող իշխանություններն ուզում են իրենց իշխանությունը դարձնել անսասան, որպեսզի ոչ միայն անեն այն, ինչ ուզում են, այլ նաև քաղաքացիները չկարողանան արտահայտվել դրա վերաբերյալ։
Իրավապաշտպան, Հայաստանի Հելսինկյան կոմիտեի նախագահ Ավետիք Իշխանյանը հիշեցնում է, որ միջազգային կազմակերպությունների տևական ջանքերի արդյունքում է, որ 2002-ին զրպարտությունն ու վիրավորանքն ապաքրեականացվեցին․ ՀՀ-ն ԵԽ անդամ էր դարձել և եվրոպական չափանիշների պահանջն էր այդպիսին։
« 2002-ին ապաքրեականացվեցին այդ արարքները, և դա համարվեց մեծ հաջողություն Հայաստանի ժողովրդավարացման գործում։ Փաստորեն այսօր այդ ամեն ինչը ջնջվում է, և օրենքներն ավելի խիստ են դառնում, քան մինչև 2002 թվականն էր»,- ասում է Իշխանյանը՝ հավելելով, որ ստացվում է՝ ԵԽ անդամ Հայաստանը հետ է կանգնում իր պարտավորություններից։
Իշխանյանը վստահ է՝ օրինագծի նպատակը իշխանությունների քաղաքական ընդդիմախոսներին լռեցնելն է։ «Սա մարդկանց լռեցնելու հերթական մահակն է։ Իսկ եթե որևէ մեկը չլռի, քրեական հետապնդում կիրականացնեն»,- ասում է նա։
Իշխանյանն ասում է, որ ցանկության դեպքում իշխանություններն անգամ քննադատությունը կարող են ընկալել որպես վիրավորանք և հայհոյանք և քրեական գործ հարուցել։
« Սա մահակ է լինելու ցանկացած ընդդիմախոսի գլխին, մանավանդ որ դատարաններն արդեն իրենցով են արել։ Նույնիսկ քննդատարությունը կարող են դիտարկել որպես հայհոյանք, Հայաստանն իրավական պետություն չէ, քննչական մարմինները ենթարկվում են մեկ մարդու և այդ մեկ մարդու ցուցումով են գործում»,- ասում է Իշխանյանը՝ վստահություն հայտնելով, որ օրենքն ընտրովի է գործելու։
«Եթե մերձիշխանական գործիչները այլ գործիչների նկատմամբ բացահայտ հայհոյանք, անգամ սեռական հայհոյանք կիրառեն, ապա հատուկ քննչական մարմինն ամենայն հավանականությամբ գործ կհարուցի, իսկ որոշ ժամանակ անց կկարճի։ Սա մեր իրականությունն է»,- ասում է նա։
