Վերջում, նախքան փոքր ուղեւորության մեկնելը, երբ ավելի քիչ կլսենք կորոնավիրուսի և խուճապի մասին, ես կպատմեմ մի պատմություն: Իսրայելացիները տեսել են այս մարդուն հեռուստատեսային հաղորդումներում, բայց քանի որ իմ ընթերցողների մեծ մասը իսրայելացի չի, ես կբացատրեմ, թե ով է նա:
Ինչպես գիտեք, իսրայելում ունենք ընդհանուր կարանտինը արդեն մեկ ու կես ամիսք, երկրի տնտեսությունը և ընկերությունների մոտ 80տոկոսը չեն աշխատում, իսկ բնակչության 27տոկոսը կորցրել է իր աշխատանքը: Կառավարությունը խոստանում է օգնել բոլորին, բայց իրականում գրեթե ոչ ոք օգնություն չի ստացել:
Դե ինչ, այս մարդը սովորական քեռի է Աշդոդ քաղաքում, ունի փոքր սրճարան և վաճառում է միայն մեկ արեւելյան ուտեստ ՝ ֆալաֆել: Ով չգիտի, ասեմ. տապակած լոբի ու աղցանը խմորում։
Հիմա Աշդոդում ամեն երկրորդը դարձել է գործազուրկ, նույնիսկ ավելի քան երկրի միջին գործազրկությունն է ։ Մարտի սկզբին նրա սրճարանը փակվեց, ինչպես սննդի շատ հաստատություններ:
Միևնույն ժամանակ վարձակալությունը ամսական 12 000շեկալե ($ 3500) նա ստիպված է վճարել, գումարած բոլոր քաղաքային հարկերը և այլ հարկեր:Նա նաև պարտավոր է ըստ երկրի օրենքի աշխատողների իրավունքները ապահովել և վճարել նրանց: Սակայն միեւնույն ժամանակ նրա իրավունքները որպես փոքր ձեռնարկատեր բացարձակապես պաշտպանված չեն:
Մեկ ամիս անցկացնելուց փակ սրճարանում և առանց աշխատանք կատարելու, բայց շարունակելով վճարել բոլոր ծախսերը ,անձը գրեթե առանց փողի է: Եվ նա ունի ընտանիք, յոթ երեխա, վարկեր, հիփոթեք:
Երեկ իսրայելի իշխանությունները մի քիչ մեղմացրին կարանտինի պայմանները եւ թույլ տվեցին որոշ հաստատությունների աշխատել սահմանափակ ռեժիմով. ոչ ավելի, քան մեկ անձ ներսում, դիմակ, պետք է չափել ջերմաստիճանը մուտքի մոտ: Եվ հսկայական տուգանքներ կարանտինի ռեժիմի խախտումների համար:
Որտե ՞ ղից առանց փողի փոքրիկ սրճարանի տերը գումար գտնի հատուկ աշխատողի համար, որը կկանգնի մուտքի մոտ և ջերմաստիճան կչափի: Արդյունքում ոստիկանությունը հայտնվեց և փակեց սրճարանը նույն օրը, որ նա բացեց գրեթե մեկ ու կես ամիս փակվելուց հետո: Ոստիկանությունը նաև խորհուրդ է տվել կազմակերպել առաքում: Նա փորձել է բացատրել ոստիկաններին, որ հնարավոր չէ ֆալաֆելը առաքել տուն, քանի որ առաջին հերթին այն տաք և թարմ պիտի ուտել, իսկ երկրորդէ առաքումն ինքն իրենից թանկ կարժենա և իհարկե ոչ ոք չի պատվիրի։ Բայց ոստիկանությունը թքած ուներ այդ ամենի վրա։
Նա վերջում լաց լինելով տեղական հեռուստաալիքի լրագրողների առջև ասում է ′′ իշխանությունները ուզում են ինձ ողջ այրեմ? Նրանք չեն օգնում ձեռներեցներին ։ Փող չունեմ, երեխեքին նվեր գնելու Զատիկի կապակցությամբ"