Մի քանի օր առաջ ԶԼՄ-ները տեղեկություններ տարածեցին, որ կորոնավիրուսի համավարակի հետ կապված իրավիճակի պատճառով արդեն 5 ամիս է անգործ մնացած մշակույթի մոտ 100 ներկայացուցիչներ պատրաստվում են, եթե առաջիկա ամսում իրենց խնդիրները չլուծվի, արտագաղթել...
Զարմանալին այն էր, որ բավական քանակությամբ օգտատերեր իրենց հրճվանքն էին հայտնում այդ ամենի կապակցությամբ և հորդորում էին Նիկոլ Փաշինյանին ամեն ինչ անել, որպեսզի արտակարգ դրությունը երկարաձգվի և այդ գործիչներն արտագաղթեն երկրից...
Հետաքրքիր է, ինչու՞ են սրանք հրճվում քաղաքային ֆոլկլորի և "ռաբիսի" ներկայացուցիչների առջև ծառացած խնդիրներից... Մտածում են, որ եթե Սպիտակցի Հայկոն, Միհրան Ծառուկյանը, Անդոն ու Ռաֆոն, Արամեն և այդ ոլորտի ներկայացուցիչները լքեն երկիրը, ապա հայաստանյան հասարակությունը միկրոավտոբուսներում, տաքսիներում, սեփական մեքենաներում, հարսանիքներում, կնունք-ծնունդներում կլսեն և քեֆ-ուրախություն կանեն Կոմիտասի, Արամ Խաչատրյանի, Ալեքսանդր Սպենդիարովի, Մանսուրյանի և այլ դասականների ստեղծագործությունների կամ էլ հեղափոխական Հրագի մոտիվների տակ կշարժեն իրենց "կոնքերը, ոտքերը և ձեռքերը"... Իբր ինչի՞ վրա եք հրճվում... Համոզված եմ նաև, որ հրճվողների մեծ մասն անհաջողակ անձինք են, ովքեր իրենց մասին մեծ կարծիք ունեն, որ իրենց "տաղանդն" անտեսված և չգնահատված է մնացել հասարակության կողմից...
Ռաբիսը և քաղաքային ֆոլկլորը քարկոծող, բայց քեֆերին և իրենց մեքենաներում այդ ժանրը լսող բարձրաճաշակներին տեղեկացնեմ, որ, ցավոք սրտի, Հայաստանին և հայերին շատ դեպքերում ճանաչելիություն են բերում Սպիտակցի Հայկոյի և Սուպեր Սաքոյի նման երգիչները, որոնց, օրինակ՝ "Մի գնա" երգը YouTube-ում այս պահին դիտվել է 189 միլիոն անգամ, իսկ նույն երգի կատարման տեսահոլովակը վերը նշված երգիչների և աշխարհահռչակ Maître Gims-ի հետ դիտվել է 223 միլիոն անգամ...
