Կարինե Աղեկյանը 63 տարեկան էր, դիպուկահար, Արցախյան երեք պատերազմների մասնակից։ Ուներ երեք աղջիկ, յոթ թոռ։ Մանկահասակ աղջիկներին, Արցախյան առաջին պատերազմի ժամանակ երբ դիրքեր էր տանում, 8, 9, 10 տարեկան, ասում էր՝ եթե գերի ընկնեմ կամ ինձ խփեն, էս նռնակները ձեզ մոտ պահեք, ձեզ կպայթեցնեք։ Ու աղջիկներին պատմում էր, թե թուրքն ինչ դաժանությունների է ընդունակ։ Մշեցու թոռ Կարինե Աղեկյանի չորս հորեղբայրներն Անդրանիկի զինվորներն են եղել, այդ արյունն իմ մեջ եռում էր։ Մեծ հորեղբայրը հազարապետ էր, երբ թուրքերը նրա ոտքը սղոցել ու իրեն ձորն են նետել, նա փաթաթել է ոտքը, ապրել ի հեճուկս, ու ավելի կատաղի է մարտնչել թուրքի դեմ։
Մինչև վերջ Քաշաթաղի շրջանի Աղավնո գյուղի իր տնից Կարինեն դուրս չեկավ, դիրքերում էր, սահման էր պաշտպանում։ Կատակում էր՝ ճակատս պինդ է, էշի ճակատ է, բան չի լինի։ Քանի անգամ վիրավորվել, փրկվել էր։ Այս վերջին պատերազմում էլ թուրքի գնդակից փրկվեց, բայց ,, կապիտուլյացիայի հարվածից զարկվեց"։ Մահացավ Աղավնոյի իր տանը՝ սրտի կաթվածից։ Կարինե Աղեկյանին երեկ՝ հունվարի 31-ին, «Եռաբլուր» զինվորական պանթեոնում հուղարկավորեցին զինվորական կարգով:
